Czy organizacje społeczne zostaną pozbawione możliwości natychmiastowego odbioru zwierząt? Tego domagają się rolnicy, jest to także jeden z postulatów tzw. "rolniczej dwunastki". Związek Zawodowy Rolnictwa "Korona" poszedł o krok dalej. Skoro Sejm dopiero rozpoczyna pracę i nie jest jeszcze zawalony projektami ustaw Związek przesłał do wszystkich klubów sejmowych stosowny projekt ustawy, celem złożenia do laski marszałkowskiej.
Projekt proponuje, by:
- W przypadkach niecierpiących zwłoki, gdy dalsze pozostawanie zwierzęcia u dotychczasowego właściciela lub opiekuna zagraża jego życiu lub zdrowiu, policjant, strażnik gminny lub powiatowy lekarz weterynarii właściwy ze względu na miejsce pobytu zwierzęcia lub upoważniony pracownik kierowanego przez niego powiatowego inspektor weterynarii, odbiera mu zwierzę, zawiadamiając o tym niezwłocznie wójta (burmistrza, prezydenta miasta), celem podjęcia decyzji w przedmiocie odebrania zwierzęcia. Miejsce pobytu odebranego zwierzęcia wskazuje się poprzez podanie adresu, a w przypadku jego braku współrzędnych geograficznych.
- W przypadku konieczności bezzwłocznego uśmiercenia, w celu zakończenia cierpień zwierzęcia, potrzebę jego uśmiercenia stwierdza lekarz weterynarii, członek Polskiego Związku Łowieckiego, funkcjonariusz Policji, straży ochrony kolei, straży gminnej, Straży Granicznej, pracownik Służby Leśnej lub Służby Parków Narodowych, strażnik Państwowej Straży Łowieckiej, strażnik łowiecki lub strażnik Państwowej Straży Rybackiej.
A zatem organizacje społeczne nie miałyby już możliwości natychmiastowego odbierania zwierząt pod pozorem zagrożenia życia lub zdrowia. Projekt Związek uzasadnia patologiami, które miały miejsce w sprawach odbioru zwierząt, a ponadto faktem iż dotychczasowe rozwiązania ustawowe zdaniem ZZR KORONA stoją w sprzeczności z przepisami i zasadami konstytucyjnymi.
Nie może być tak, że podmioty czy osoby prywatne pod takim czy innym pretekstem zabierają cudze mienie, w tym wypadku zwierzęta. To uprawnienie w demokratycznym państwie prywatnym może przysługiwać tylko stosownym organom państwowym i to w określonych sytuacjach. Nie przekreśla to możliwości udziału organizacji społecznych w postępowaniach i przedstawienia określonego stanowiska - stwierdza pełnomocnik Związku dr Daniel Alain Korona.
Zobaczymy jak zachowają się w tej sprawie kluby poselskie.
----------------------------------------------------------------------------------------------
Projekt
z dn. ………….. ustawy o zmianie ustawy o ochronie zwierząt
Art.1. W ustawie z dnia z dnia 21 sierpnia 1997 r.
o ochronie zwierząt wprowadza się następujące zmiany:
1) art.7 ust.3 otrzymuje brzmienie: „W przypadkach niecierpiących zwłoki, gdy dalsze pozostawanie zwierzęcia u
dotychczasowego właściciela lub opiekuna zagraża jego życiu
lub zdrowiu, policjant, strażnik gminny lub powiatowy lekarz weterynarii
właściwy ze względu na miejsce pobytu zwierzęcia lub upoważniony pracownik
kierowanego przez niego powiatowego inspektor weterynarii, odbiera mu zwierzę,
zawiadamiając o tym niezwłocznie wójta (burmistrza, prezydenta miasta), celem
podjęcia decyzji w przedmiocie odebrania zwierzęcia. Miejsce pobytu odebranego
zwierzęcia wskazuje się poprzez podanie adresu, a w przypadku jego braku
współrzędnych geograficznych
2)
Art.33 ust.3 otrzymuje brzmienie: W
przypadku konieczności bezzwłocznego uśmiercenia, w celu zakończenia cierpień
zwierzęcia, potrzebę jego uśmiercenia stwierdza lekarz weterynarii, członek
Polskiego Związku Łowieckiego, funkcjonariusz Policji, straży ochrony kolei,
straży gminnej, Straży Granicznej, pracownik Służby Leśnej lub Służby Parków
Narodowych, strażnik Państwowej Straży Łowieckiej, strażnik łowiecki lub
strażnik Państwowej Straży Rybackiej.
Art.2. Ustawa wchodzi
w życie w ciągu 7 dni od dnia ogłoszenia.
Uzasadnienie do
projektu z dn. ………….. ustawy o zmianie ustawy o ochronie zwierząt
Jak informowało Ministerstwo Rolnictwa w uzasadnieniu projektu
ustawy o szczególnych rozwiązaniach mających na celu poprawę nadzoru
nad zdrowiem i ochroną zwierzą (UC 140) Do
Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi stale docierają sygnały, także za
pośrednictwem Rzecznika Praw Obywatelskich, o przypadkach niewłaściwego
wykonywania swoich uprawnień przez organizacje społeczne. Nieprawidłowości te
dotyczą samej zasadności podjęcia interwencji i odebrania zwierząt, jak
również:
1)
nieinformowania wójta (burmistrza, prezydenta miasta) o odebraniu zwierząt, co
utrudnia temu organowi ocenę stanu faktycznego sprawy i wydania rozstrzygnięcia
o zasadności odebrania zwierząt z jednej strony, z drugiej natomiast oddala w
czasie możliwość obrony swoich praw przez właściciela odebranych zwierząt i
zmniejsza szanse na ich odzyskanie;
2)
wielokrotnych zmian miejsca przebywania odebranych zwierząt, utrudniającej, a
nawet uniemożliwiającej ich późniejszy zwrot właścicielowi – znane są
przypadki, gdy organizacje społeczne same nie są w stanie określić miejsca
przebywania odebranych przez siebie zwierząt;
3)
uchylanie się od zwrotu odebranych zwierząt zarówno w przypadku umorzenia
postępowania administracyjnego w sprawie czasowego odebrania zwierząt (tj. w
przypadku odmowy czasowego odebrania zwierząt), jak i w przypadku prawomocnego
umorzenia postępowania karnego w sprawie znęcania się nad tymi zwierzętami.
Powyższe
nieprawidłowości należy oceniać także w kontekście obowiązku ponoszenia przez
dotychczasowego właściciela lub opiekuna kosztów transportu, utrzymania i
koniecznego leczenia czasowo odebranych zwierząt…
Uprawnienia
do interwencyjnego odbierania zwierząt oraz do stosowania środków przymusu
bezpośredniego posiadają wyłącznie funkcjonariusze Policji oraz strażnicy
straży gminnych, o czym przesądza art. 2 ust. 1 pkt 9 i 13 ustawy z dnia 24
maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej (Dz. U. z 2023
r. poz. 202). Organizacje społeczne nie zostały wyposażone w uprawnienia
kontrolne oraz nie mają prawa wejścia na teren prywatny bez zgodny właściciela
– niepokojące jest, że organizacje społeczne przypisują sobie powyższe
uprawnienia w drodze niedopuszczalnej, rozszerzającej wykładni, czemu dano
wyraz w piśmie skierowanym do Marszałek Sejmu RP w reakcji na udzieloną przez
Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi odpowiedź na interpelację poselską dotyczącą
uprawnień organizacji społecznych, których statutowym celem jest ochrona
zwierząt. W piśmie czytamy, że „[…] teza o braku posiadania uprawnień
kontrolnych przez organizacje społeczne, których statutowym celem jest ochrona
zwierząt, jest niezgodna z aktualnie obowiązującym stanem prawnym”, „[…] na
podstawie ustawy, która przyznaje im prawo do odebrania zwierzęcia
właścicielowi w wypadkach niecierpiących zwłoki, a tym samym dokonania
niezbędnej analizy stanu faktycznego do podjęcia takowej decyzji”. W żadnym
miejscu ustawa nie wyposaża organizacji społecznych w instrumenty służące
„dokonaniu niezbędnej analizy stanu faktycznego”. Domniemywanie uprawnień
kontrolnych organizacji społecznych jest nie do pogodzenia z zasadami
demokratycznego państwa prawa.
Projekt ustawy nie eliminuje udziału
organizacji społecznych w postępowaniach dotyczące odbioru zwierząt, ale
pozbawia je możliwości samowolnego odbierania tych zwierząt. W świetle
niniejszego projektu uprawnienia do odbioru zwierząt przysługuje policjantom,
strażnikom gminnym lub powiatowym lekarzom weterynarii właściwym ze względu na
miejsce pobytu zwierzęcia lub upoważnionym pracownikom kierowanego przez niego
powiatowego inspektor weterynarii.
Sytuacja
w której zwierzę należące do prywatnego właściciela, rolnika jest odbierane
przez podmioty prywatne, jakimi są organizacje społeczne, kłóci się z
przepisami konstytucji RP, a w szczególności z art.21 ust.1 stanowiący, że Rzeczpospolita
Polska chroni własność, art.64 Każdy ma prawo do własności (ust.1), własność
podlega ochronie prawnej (ust.2), Własność może być ograniczona tylko w
drodze ustawy i tylko w zakresie, w jakim nie narusza ona istoty prawa
własności (ust.3). Ograniczenie prawa własności w postaci odbioru zwierząt
nie tylko musi wynikać z ustawy ale może być dokonywane jedynie przez organy,
jednostki władzy publicznej, a nie przez prywatne podmioty. Dotychczasowe
przepisy zatem w zakresie w jakim umożliwiają odbiór zwierząt przez organizacje
społeczne na podstawie „widzi mi się” tych organizacji, stoi w jaskrawej
sprzeczności z ww. przepisami konstytucyjnymi, a także z zasadami wynikającymi
z art.2 ustawy zasadniczej tj. demokratycznego państwa prawnego.
Projekt ustawy jest także
spełnieniem jednym z postulatów „rolniczej dwunastki”.
